اسپلینت دندان و روش های درمان دندان لق
لق شدن دندان ها در کودکی نشانه تمام شدن عمر دندان های شیری و آمادگی فک برای رشد دندان های دائمی است. اما لق شدن دندان ها در دوره بزرگسالی اصلا نشانه خوبی نیست و نگران کننده است. اما دلایل لق شدن دندان در بزرگسالی چیست و چه راهی برای درمان آن وجود دارد؟ برای آگاهی از نحوه عملکرد اسپلینت دندان تا انتهای این نوشته همراه با دکتر فاطمه لبافی باشید.

همانطور که اشاره شد، لق شدن دندان در دوره بزرگسالی نشانه خوبی نیست، چرا که خبر از آسیب دیدگی دندان می دهد. این آسیب می تواند نتیجه ضربه وارد شده به دهان باشد و یا به علت ابتلا به بیماری لثه به وجود آمده باشد. حتی ممکن است تغییرات هورمونی باعث لق شدن دندان ها شده باشد. در هر حال صرف نظر از علت بروز این مشکل بهتر است در اسرع وقت برای حل این مشکل به کلینیکدندانپزشکی مراجعه نمایید. دندانپزشک متخصص بسته به شرایط بیمار و وضعیت دندان، راهکارهای مختلفی ارائه می دهد که می تواند به سرعت مشکل را برطرف نماید.

علائم لق شدن دندان ها

تفاوت لق شدن دندان دائمی و شیری در این است که دندان دائمی لق شده، مانند دندان شیری تکان نمی خورد، بلکه اکثر بیماران گفته اند فقط حین غذا خوردن یا مسواک زدن تکان خوردن دندان را حس کرده اند. حتی بعضی دیگر از بیماران حس می کنند در بعضی ساعت ها دندان لق شده و در ساعت های دیگر در جای خود کاملاً محکم است. در برخی افراد دیگر، ممکن است یک روز دندان لق باشد و فردای همان روز دندان در جای خود کاملا سفت باشد، بنابراین این حالت بسیار متغیر است. هر زمان حس کردید دندان دائم شما تکان می خورد، لازم است فورا با دندانپزشک خود تماس بگیرید. هر چه بیشتر صبر کنید، مشکل لق شدن دندان وخیم تر خواهد شد.

دلایل لق شدن دندان
لق شدن دندان های دائمی، می تواند در نتیجه بیماری، حادثه و ضربه به دهان، استخوان فک، لثه ها، یا بافت های همبندی که آن را در برگرفته است باشد. بیماری پریودنتال لثه، تغییرات هورمون ها به دلیل بارداری و پوکی استخوان همگی می توانند از دلایل لق شدن دندان ها باشند.

روش های درمان لق شدن دندان دائمی
در صورت احساس لق شدن دندان دائمی به هریک از دلایل بالا، به سرعت به دندانپزشک مراجعه کنید. به هیچ عنوان اقدام به خود درمانی نکنید، چراکه ممکن است در اثر این اقدامات چند روزی مشکل برطرف شود اما به طور قطعی حل نخواهد شد. از طرفی هرچه دیرتر اقدام به درمان کنید، ممکن است مشکل شما حادتر شده و راه درمان سخت تر شود. بر اساس موقعیت دندان شما پزشک چند گزینه درمانی پیشنهاد می دهد. از جمله گزینه های درمان موارد زیر است:

1-استفاده از اسپلینت دندان
یکی از گزینه های درمان دندان دائمی لق شده، استفاده از اسپلینت است. به این صورت که دندانپزشک قطعه ای به نام اسپلینت را به عنوان نگهدارنده در اطراف یا روی دندان لق شده قرار می دهد تا مانع از تکان خوردن و جابه جایی دندان شود. مواد رزین کامپوزیت به همراه سیم، ماده اصلی تشکیل دهنده اسپلینت ها می باشد و از این طریق دندان لق را به سایر دندان های کنار آن می بندند و دندان های کناری که سالم هستند تکیه گاهی برای دندان های لق محسوب می شوند. زمان مورد نیاز برای ماندن اسپلینت در دهان برای افراد مختلف است ولی غالبا از چند هفته تا حتی چند ماه برای کامل شدن درمان، زمان لازم است.

2-استفاده از محافظ دندان
در صورتی که دلیل لق شدن دندان دائمی شما، فشردن دندان ها در هنگام خواب باشد، دندان پزشک یک محافظ دندان به شما می دهد تا شب هنگام خواب در دهان خود قرار دهید. این ابزار مانع از فشار دادن دندان ها می شود.

3-پاکسازی عمقی دندان
ممکن است لق شدن دندان شما به دلیل بیماری لثه باشد. در این صورت دندانپزشک برای بیمار پاکسازی عمیق دندان و لثه ها را تجویز می کند. از این طریق کلیه رسوبات و پلاک های جمع شده بر روی دندان ها و لثه پاک می شود و یک جرم گیری عمیق انجام می شود.

4-مصرف آنتی بیوتیک
ممکن است لثه دچار عفونت شده باشد و به همین دلیل دندان ها لق شده باشند. در این شرایط دندانپزشک ضمن پاکسازی عمیق دندان و لثه برای بیمار مصرف آنتی بیوتیک را تجویز میکند. آنتی بیوتیک به رفع عفونت کمک می کند.

5-کشیدن دندان
اگر دندانپزشک با راهکارهایی که گفته شد، نتواند دندان را نجات دهد، به عبارت دیگر هیچ یک از گزینه های درمان برای حل مشکل دندان کارآمد نباشد، چاره ای جز کشیدن دندان نیست. پس از کشیدن دندان می توانید جای خالی آن را با کاشت ایمپلنت دندان پر نمایید. همچنین می توان از بریج دندان یا دنچر پارسیل استفاده نمود تا جایگزین دندان از دست رفته شود.

انواع اسپلینت دندان

اسپلینت های دندان انواع مختلفی دارند که می توانند بیرون دندان یا داخل دندان قرار بگیرند. از جمله رایج ترین انواع اسپیلنت ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

اسپلینت بیرون دندانی
طبق این روش مواد موجود در اسپلینت با اتصال به بعضی از دندان ها که اکثرا مینای دندان می باشد، باعث سفت تر و مقاوم تر شدن آن ها می شود.
اسپلینت داخل دندانی
در این روش با کنده شدن یک کانال کوچک و قرار دادن اسپلینت از نوع فلزی در داخل آن و محکم کردن آن به وسیله چسب و یا روش های مخصوص مانند باندینگ انجام می شود.
اسپلینت دائمی یا ثابت
در طی این روش که دائمی می باشد، دندان هایی که لق هستند برای همیشه و از کنار به یکدیگر اتصال پیدا کرده و در جای خود محکم می شوند. از روکش برای انجام این روش بهره می گیرند و نوع اسپلینتی که ساخته می شود باعث جوش خوردن و یا وصل شدن تاج دندان ها به یکدیگر می شود.
اسپلینت بایت
افرادی که عادت به فشردن دندان ها به هم که اصطلاحا به دندان قروچه معروف است دارند، از این نوع اسپلینت به کار برده می شود تا فشار زیاد ناشی از فک به دندان ها وارد نشود و صدمه نبینند.